Dachy na rąbek stojący

2
min read
A- A+
read
Piastek

Historia blachy cynkowej wywodzi się z Indii, gdzie około roku 1200 naszej ery wytwarzano metaliczny cynk z głównym przeznaczeniem do produkcji monet. W początkowym okresie XIX wieku ten niebiesko biały metal już znalazł zastosowanie w blacharskich pracach ornamentowych.

Obecna blacha cynkowo-tytanowa jest stopem cynku (Zn) o stopniu czystości 99,995% z domieszką miedzi (Cu), tytanu (Ti) i aluminium (Al) stanowiących razem 0,005% . Obok blachy miedzianej blacha cynkowo-tytanowa posiada unikalne właściwości fizyko-mechaniczne, gdzie jedna z nich jest patynowanie. To bowiem dzięki patynowaniu trwałość tego materiału, w zależności od warunków atmosferycznych, wynosi 80-120 lat bez konieczności konserwacji.

Uwaga: nie można tej blachy mylić z blacha ocynkowaną! Blacha cynkowa może być zaginana, gięta rolkowo, zwijana, rozklepywana, wyciągana, wciągana, wklepywana, głęboko tłoczona i wyoblona. To wszystko bez obaw o odpryski czy mikrouszkodzenia. Warunkiem prawidłowego wykonania robót blacharskich (np. przy wykonywaniu podwójnych rąbków stojących) jest posiadanie odpowiednich narzędzi i maszyn.

Trwałość i jakość rozwiązań

Dachy na rąbek stojący, dachy na listwę czy wykonywane w technologii łuski są najstarszymi technologiami stosowanymi w budownictwie. Trwałość tych rozwiązań w połączeniu z trwałością materiału znalazła swoje zastosowanie na dachach zabytków, obiektów sakralnych i rezydencji. Dachy blaszane mogą być wykonane jako konstrukcje wentylowane lub niewentylowane, lecz zawsze układane na pełnym deskowaniu lub płycie OSB. Rąbek stojący może być wykonany od pochylenia dachu 3° (ok. 5%), przy czym typowe pochylenie dachu wynosi od 7° do 25°

Wykonywanie i zamykanie profilu rąbka następuje w sposób maszynowy lub ręczny. Jako standard światowy przyjęte zostało układanie wstępnie wyprofilowanych pasów podwójnego rąbka stojącego o wysokości rąbka ok. 25 mm.
Bardzo łatwo dają się też kryć w tej technologii kształty stożkowate jak również powierzchnie wklęsło - i wypukło - zaokrąglone. Jako stosowany na świecie wymiar standardowy, obowiązuje, dla dachów w technice podwójnego rąbka stojącego, szerokość pasa ok. 530 lub 600 mm (szerokość taśmy 600 lub 670 mm), grubość blachy 0,7 mm.

Praktyczne doświadczenia budowlane pokazują jednak, że w wyjątkowych przypadkach konieczne jest, aby zmniejszyć szerokość pasa a zwiększyć grubość blachy. W ten sposób można przeciwdziałać wyginaniu blachy przez silny wiatr. Ogólnie przyjęta maksymalna długość pasów wynosi 10,00 m.
W szczególnym przypadku mogą być układane również pasy do 16,00 m długości. Mocowanie i detale przyłączeniowe pasów muszą być, w tym przypadku, dopasowane do rozszerzalności blachy. Jeśli nie wystarczy maks. możliwa długość pasów, poszczególne długości mogą być łączone łączeniami poprzecznymi.

Zero przebić przez blachę!

Mocowanie następuje zasadniczo pośrednio przez hafty na powierzchni rąbka względnie paski mocujące w zagięciach na końcu pasa (w poszczególnych przypadkach również hafty pojedyncze).
Wśród haft rozróżnia się hafty stałe, przesuwane i długie hafty przesuwane. Ilość haft na m² jest zależna od istniejącej siły ssącej wiatru, mocowań i wybranych konstrukcji dachowych. Poza tym, szerokość pasa i grubość blachy mają istotny wpływ na ilość haft.